1 มกราคม 2552 เวลา 6.40
เป็นวันแรกที่ตื่นได้เช้าขนาดนี้โดยไม่ต้องใช้นาฬิกาปลุก อืม.... ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี ... มั้ง


วันนี้ผมก็มีข้อคิด - คำคม ดีๆ สำหรับปีใหม่นี้ จากพระอาจารย์ ว. วชิรเมธี มาฝาก ได้มาจากรายการซักอย่างทางทีวีไทยที่เพิ่งดูเสร็จ รู้สึกว่ามันดีมาก ๆ อยากจะนำมาแบ่งปันกัน ขอสรุปเป็นข้อ ๆ เลยละกัน

สำหรับปีใหม่นี้ ท่านก็ขอให้คนไทยทุกคน


1. มีปัญญา

วัตถุเป็นของนอกกาย ใช้แล้วก็มีวันเสื่อมได้ถอยได้ ถูกขโมยได้ ต่างกับปัญญาซึ่งยิ่งใช้ยิ่งฉลาด ยิ่งใช้ยิ่งเชี่ยวชาญ ก็อยากให้ทุก ๆ คนทำตัวเหมือนแก้วที่ว่างเปล่า อย่าเหมือนแก้วที่เติมเต็มแล้ว เป็นแก้วที่ว่างเปล่า ที่พร้อมจะรับฟังสิ่งใหม่ ๆ ประสบการณ์ใหม่ ๆ พร้อมที่จะเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา

"เพียงแค่คิดว่าจะเป็นแก้วที่เต็ม นั่นก็ถือว่าเสื่อมแล้ว"

2. คิดนอกกรอบ

กรอบที่ว่านี้หมายถึง "ความเคยชิน" การคิดนอกกรอบจึงหมายถึงการคิดออกจากความเคยชิน ท่านก็ได้ยกตัวอย่างถึงเซอร์ไอแซค นิวตัน ซึ่งคิดต่างจากคนทั่วไปจนสามารถค้นพบกฏของแรงโน้มถ่วงดังที่เราทราบกัน สมมติว่าคุณเป็นนิวตันแล้วลูกแอปเปิ้ลตกใส่หัว คุณจะทำอย่างไร

- หยิบกิน ?
- คิดอย่างโมโหว่า หล่นใส่หัวตูได้ไงวะ ?

ฯลฯ

การคิดนอกกรอบจะทำให้เราเห็นต่างจากคนอื่น ๆ และสามารถสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ขึ้นในชีวิตได้


3. รู้จักเอะใจ

หมายถึง การหมั่นถามตัวเอง สงสัยในสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นไปอยู่ตลอดเวลา สังเกตว่านักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงต่างก็เป็นคนที่ช่างสงสัย ช่างถามกันทั้งนั้น การตั้งข้อสงสัย จะทำให้เราสนใจที่จะค้นหาคำตอบจนเจอ ทำให้เราสามารถค้นพบสิ่งที่คนอื่นคิดไม่ถึง


4. หมั่นตรวจสอบตัวเองว่าวันนี้ได้ทำอะไรที่ดีกว่าเมื่อวานนี้แล้วรึยัง อย่างไร

การทำให้ชีวิตในแต่ละวันดีขึ้น ก็เหมือนการทำขั้นตอนของชีวิตที่กำลังเจริญขึ้น เติบโตขึ้น เรื่อย ๆ นั่นเอง คนเราไม่ว่าจะอายุมากขนาดไหน เส้นผมและเล็บก็ยังเติบโตอยู่ตลอดเวลา ถามตัวเองว่า แล้ววันนี้ได้ทำให้ปัญญาเติบโตบ้างรึยัง


5. นั่งสมาธิก่อนนอนทุกคืน ถามกับตัวเองในใจว่าสิ่งที่ได้ทำในวันนี้ทั้งหมด มีอะไรที่ไม่น่าควรที่จะทำ แต่ก็ได้ทำลงไป และมีอะไรที่คิดว่าน่าจะได้ทำ แต่กลับไม่ได้ลงมือทำ

การทำเช่นนี้เหมือนเป็นการ checkpoint ชีวิตของตนเอง ว่าได้มีความก้าวหน้ามากขึ้นหรือไม่ ถ้าสามารถทำได้ดังนี้ ชีวิตของท่านจะก้าวหน้าและมีความหมายมากขึ้น

กระจกเงา มีไว้ส่องดูกาย แต่
การนั่งสมาธิ มีไว้ส่องดูใจ
-------

ปีใหม่นี้ ก็ขอให้ชาว dent ทุกคน มีความสุขมาก ๆ นะครับ

ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าและมีความหมาย

มีความสุขและก้าวพร้อมไปกับทุก ๆ นาทีที่หมุนไป

-------

I'm layin', watchin' everyday that goes by,

seeing opportunities that drop by,

without grapping any by my side ...

This year's time to get on life and ride !

an amateur faller-iner-lover

You won't believe what I'm telling you.
Unexpected ? but it sure is for you.
Keep all great memories, that's all I can do.
I just can't say it out loud to you ...


I'm thinking of you as always.
There's no doubt, needless to say.
Even it's just in friendly way.
What'd you say, if I'm gonn' cross the line.

You suppose we can just be friends.
I ain't sure, how this is gonna end.
Since your smile is driving me insane.
It's a pain, to know it won't come true ...

Sorted in your "Friend category",
I'm not whining for sympathy.
No chances to prove me as a lover,
Cuz' it's all "friendship" that matters.

I'm sittin' here as always ~

คุณครูฝึกหัด 1 เดือนครึ่ง

การเป็นครู ... โดยเฉพาะ ครูเด็กประถม เป็นอะไรที่ไม่ง่ายเลยจริง ๆ


หลังจากที่ คัง ได้ชวนให้ไปสอนเลขที่สถาบันกวดวิชา แถว บางบอน 3 ตั้งแต้วันที่ 1 พฤศจิกายน จนถึงวันนี้ สิ่งที่ยังรู้สึกเหมือนเดิม คือ การสอนมันก็สนุกดีนะ รู้สึกดีที่ทำให้คนเข้าใจ ก็เลยอยากทำต่อไป

1 พฤศจิกายน 8.30 น.

หลังจากที่ได้รู้จักพี่ ๆ staff เจ้าของ ร.ร. แล้ว ก็มีน้องคนแรกที่เดินเข้ามา ชื่อน้องตังเม ป.1 น้องเค้าบอกว่าอยากเรียนภาษาอังกฤษ เราก็โอเค อยากเรียนก็จัดไป ระหว่างที่แกล้ง .. เอ้ย สอน น้องเค้าอยู่ เหมือนคังก็เพิ่งนึกอะไรออกขึ้นมา เดินไปถามน้องเค้าว่า

คัง : ตังเม ... apple ภาษาไทยคืออะไรคะ
ตังเม : ก็ แอปเปิ้ล ไง
คัง : แล้ว ... cherry ล่ะ?

ตังเม : ก็ เชอรรี่ ไง

คัง : แล้ว ... mango หละ ?

ตังเม : ....

......... หลังจากอึ้งไป ประมาณ 15 วินาที

ตังเม : ก็ แมงโก้ ไง

คัง : มะช่ายยย !!

ปวดหัวกะน้องเค้าอยู่นานครับ กว่าจะสอนกันเข้าใจ ก็เด็ก ป.1 เองนี่เนอะ

แต่ที่ชวนปวดหัวมากกว่านั้นคือ เด็กที่ไม่ยอมเรียน เอาแต่วิ่งเล่นกัน เราก็ไม่รู้ว่าจำทำยังไงให้เค้าเรียน ก็เลยเล่นกับเค้าซะเลย แต่ก็มีข้อแม้ว่าจะต้องทำ บฝ. ให้เสร็จก่อน ก็เลยรู้สึกว่า คุม class ได้ดีขึ้นหน่อย

เวลา 16.00 ความโกลาหลก็จบลงพร้อมกับการกลับบ้านของเด็ก ๆ

8 พฤศจิกายน 2551

วันนี้เป็นวันที่ น้องมาร์ท เด็ก ม.5 มาสมัครเรียนเลขกับทาง ร.ร. เป็นวันแรก อารมณ์ประมาณว่าพี่ ๆ ที่กวดวิชาไม่มีใครสอนได้ เค้าก็มาถามเราว่าสอนได้มั้ย เราก็ตอบโอเคไป ... ทำให้ class ที่ต้องสอนเด็กโต ๆ มีมากขึ้น เป็นการลดจำนวน ชม. class เด็กเล็กไปในตัว ... ค่อยรู้สึกว่าสอนสบายขึ้นหน่อย :-D

ส่วนอาทิตย์ถัด ๆ มาก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมาก พักไว้แค่นี้ก่อนละกัน ...

ปล.

- เป็นครูก็สนุกดีนะ ถ้าไม่เหนื่อยซะก่อน

- วันนี้กินเลี้ยงโต๊ะจีนที่คณะ อิ่มได้อีก ข้าวเหนียว+เผือก+แป๊ะก๊วย อร่อยเหาะ

- ปีใหม่อยากทำอะไรใหม่ ๆ บ้างอะไรบ้าง แต่ยังนึกไม่ออก

- Happy new year นะครับ ทุก ๆ คน